C column
Thursday, 15 January 2015
Wednesday, 14 January 2015
Sunday, 11 January 2015
1792 Jan Barend. Map of Italy and Albania.
Thursday, 8 January 2015
Sunday, 4 January 2015
Saturday, 3 January 2015
Serbet, malazazet dhe greket e quajne Shteti Islamik Shqiptar ne Konferencen e Londres 1913.
Ne kete harte kishte punuar ministri malazez i asaj kohe Andre Radoviq, ai dhe aleatet serb dhe grek kishin bere kerkese ambasadoreve per t'i coptuar trojet shqiptare e shtetin e sapokrijuar shqiptar e kishin quajtur Shteti Islamik Shqiptar,me qellim qe t'ua lehteson coptimin dhe per te realizuar kerkesat e tyre nga Konferenca e Londres. Kjo harte eshte marre nga akivi i Biblotekes se Kongresit Amerikane dhe quhet Percaktimi i peraferte i zonave kufitare. sipas Traktatit te Fshehte te Londres, mban daten 26 prill 1915. Kliko keto per ta shikuar harten. |
Konferenca e Londres 1913
Konferenca e Londers 1912-1913 apo ndryshe eshte quajtur Konferenca e Paqes, ishte samit ndërkombëtar i gjashtë fuqive të mëdha të asaj kohe (Britania e Madhe, Franca, Gjermania, Austro-Hungaria, Rusia, dhe Italia) qe u mblodhen në dhjetor 1912, për shkak i sukseseve të ushtrive ballkanik kundër Perandorisë Osmane, në Luftën e Parë Ballkanike. Në veçanti, Konferenca ka për qëllim të arbitrojnë në mes të fuqive ndërluftuese si për pretendimet territoriale, dhe gjithashtu për të përcaktuar të ardhmen e Shqipërisë, pavarësia e të cilit u shpall gjatë 28 Nentor 1912.
Për shkak të presioneve nga Greqia dhe Serbia, gjysma e territorit të Shqipërisë së pavarur dhe midis 30%[1] dhe 40% e popullsisë shqiptare u la jashtë shtetit te sapokrijuar te Shqipërisë , [2] në mënyrë të veçantë Serbisë iu dha vilajeti i Kosovës, ndersa Greqise iu dha Cameria. [3]
The London Conference of 1912–1913, also known as the London Peace Conference , was an international summit of the six Great Powers of that time (Great Britain, France, Germany, Austria-Hungary, Russia and Italy) convened in December 1912 due to the successes of the Balkan League armies against the Ottoman Empire in the First Balkan War. In particular, the conference intended to arbitrate between the warring powers as to territorial acquisitions, and also to determine the future of Albania, whose independence was proclaimed during the conflict.
As a result of the decisions taken and because of pressures from Greece and Serbia, half of the predominantly native Albanian territory of Independent Albania and between 30%[1] and 40% of the Albanian population was left out of the newly established Principality of Albania.[2] In particular Kosovo Vilayet was given to Serbia and Chameria to Greece.[3]
1.
Elsie, Robert. "The Conference
of London". Retrieved 2 January 2014
2.
Elsie, Robert (2010), "Independent
Albania (1912—1944)", Historical
dictionary of Albania, Lanham: Scarecrow Press, p. lix, ISBN 978-0-8108-7380-3, OCLC 454375231,
retrieved 2 January 2014.
3.
Janusz Bugajski (2002). Political Parties of Eastern Europe: A Guide to Politics in
the Post-Communist Era. M.E. Sharpe. p. 675. ISBN 978-1-56324-676-0.
Retrieved 2 January 2014.
Radovitch, A. (André), 1872Radovitch, A. (André), 1872-Radovitch,
A. (André), 1872-
Konferenca e Londres- kerkesat e Serbise, Malit te Zi dhe Greqise per te copetuar tokat shqiptare.
Subscribe to:
Posts (Atom)